Σε άρθρο της στα νέα η Μαρία Ρεπούση, γνωστή για την περσινή προσπάθεια της να ευνουχήσει την Ιστορία στα βιβλία της Στ' Δημοτικού, τώρα προσπαθεί να βάλει χέρι και στην προσπάθεια για αλλαγή των βιβλίων ιστορίας στην Κύπρο.
Από δικαίωμα, δικαίωμα στη μνήμη, στην ιστορία, η μνήμη έγινε στην Κύπρο καθήκον, εγκλωβίζοντας το μέλλον των παιδιών σε ένα οδυνηρό παρελθόν για το οποίο τα ίδια δεν έφταιξαν σε τίποτα. Τα παιδιά πρέπει να θυμούνται την τουρκική εισβολή στην Κύπρο και να αγωνίζονται για την επιστροφή της πατρίδας τους στην πρότερη της εισβολής κατάσταση, να θυμούνται τον ξεριζωμό των Ελληνοκυπρίων από τα σπίτια τους και να διεκδικούν την επιστροφή τους σε αυτά, να λογαριάζουν τους χαμένους ανθρώπους για αγνοούμενους για να μην αναγνωρίζουν τα τετελεσμένα.
Η Ρεπούση αφού ειρωνεύεται και χλευάζει τις συμφορές που είχε ο Κυπριακός Ελληνισμός το 1974 έχει το θράσος να αποκαλεί ακόμη τους αγνοούμενους μας σαν χαμένους!!! Κυρία Ρεπούση δεν γνωρίζεται ότι ο καθένας έχει δικαίωμα να γνωρίζει την ιστορία του; Γιατί χλευάζεται τότε το δικαίωμα του αυτό; Και ασφαλώς και πρέπει τα παιδιά να γνωρίζουν και να μην ξεχνούν τις κτηνωδίες των Τούρκων το 1974. Πρέπει τα παιδιά της Κύπρου να παλεύουν για την επιστροφή της πατρίδας τους. Αλλά στην προσπάθεια σας να περάσει το νεοκυπριωτικό αίσθημα στα παιδιά και στην προσπάθεια σας να περάσει η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία επιβάλλει την εξαφάνιση της Ελληνικής εθνικής συνείδησης των Κυπρίων. Αυτό δεν θα σας περάσει.
Όσα η ίδια προκάλεσε στους Τουρκοκυπρίους για να εθνοκαθάρει τη Μεγαλόνησο από το «σύνοικον» στοιχείο. Όσα προηγήθηκαν της τουρκικής εισβολής. Όσα καλύπτει η οδύνη της τραγωδίας.
Με αυτή την ιστορική ανακρίβεια ο ολετήρας της Ελληνικής ιστορίας κυρία Ρεπούση προσπαθεί να μετατοπίσει τις ευθύνες της Τουρκικής εισβολής από τον πραγματικό ένοχο Τούρκο εισβολέα, στην Ελληνική μεριά!!! Και γιατί δεν μας λες κυρία Ρεπούση τι προηγήθηκε της εισβολής; Η ανταρσία του 1963, οι προβοκατόρικες ανατινάξεις τζαμιών από την τουρκική ΤΜΤ, ο βομβαρδισμός της Τυλληρίας το 1967;
Ολόκληρο το άρθρο της Ρεπούσης μπορείτε να το βρείτε στην διεύθυνση: http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=87220&ct=1
Προς τι όλη αυτή η λαγνεία προς την Τουρκική βία κυρία Ρεπούση; Το 1922 είχαμε συνοστισμό στο λιμάνι της Σμύρνης και το 1974 χαμένους; Αλήθεια ποιους σκοπούς εξυπηρετείται;
Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2008
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)