Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2008

Το άδειο μας πρόσωπο η Κύπρος το πληρώνει

To παρακάτω κείμενο το αντίγραψα από την ιστοσελίδα www.antibaro.gr (Ακολουθεί συνέντευξη του Στρατηγού Δημήτρη Αλευρομάγειρου στο «ΠεριΩδικό της Πόλης», μηνιαίο περιοδικό της Καβάλας, Ιούλιος-Αύγουστος 2008, σελ. 36-41)




Οι μικροί ,και ενίοτε πολλοί , φάκελοι της Κύπρου κρύβουν στα χάρτινα τοιχώματά τους θησαυρούς μιας σπάνιας αποκάλυψης , ικανής να δώσει απαντήσεις στους γρίφους μιας ανείπωτης εθνικής τραγωδίας. Η απόπειρα βύθισης της ιστορικής αλήθειας απέτυχε, φέρνοντας στην επιφάνεια πολύτιμους κρίκους από την αλυσίδα των λαθών της αγνοουμένης πολιτικοστρατιωτικής ανεπάρκειας που χαρακτήρισε την ελληνική αντίδραση στη βάρβαρη επιδρομή του Αττίλα. Τα γεγονότα της Κύπρου είχαν , και εξακολουθούν να διατηρούν , τις αποχρώσεις από τις φωτοσκιάσεις της λάμψης που προκαλεί η ανταλλαγή πυρών και η ταχύτατη αποχώρηση στο φως της ημέρας. Η απόσυρση των ελληνικών μονάδων από τα Κυπριακά παράλια σε συνδυασμό με το πλήθος των σεναρίων προδοσίας των αδελφών Ελληνοκυπρίων καθιστούν τη διεύρυνση των αθέατων πλευρών της εθνικής μας υπόθεσης επιτακτική όσο και χρήσιμη για την αποφυγή παρομοίων παραλείψεων στο μέλλον. Με το φίλτρο του πρωταγωνιστή και τους χρωματισμούς που αυτό διαθέτει από τις άσβεστες μνήμες, ο Αντιστράτηγος εν αποστρατεία και Επίτιμος Γενικός Επιθεωρητής Στρατού Δημήτρης Αλευρομάγειρος γεμίζει την αφήγησή του με το συναίσθημα του επαναστάτη και τη λογική του δίκαιου παρατηρητή αδιαφορώντας για τους κανόνες ισορροπίας ανάμεσα στη δική του πραγματικότητα και τις επιθυμίες περί αποκαλύψεων των άλλων.

Ερωτ.: Θα ήθελα να μας παραθέσετε στοιχεία που άπτονται των προσωπικών σας εμπειριών από τα γεγονότα της Κύπρου το 1974 και κυρίως αυτά που σημάδεψαν τόσο την προετοιμασία των Ελληνικών δυνάμεων για να αντιδράσουν στην Τούρκικη απόβαση όσο και εκείνα που έδωσαν το δικαίωμα στους εισβολείς να καταλάβουν σχεδόν ανενόχλητοι τα Ελληνοκυπριακά εδάφη…

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Το 1964, η Κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου, ύστερα από αίτημα της Κυπριακής Δημοκρατίας και σε συνεννόηση με τον Πρόεδρο αυτής Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, και προκειμένου να αναχαιτίσει την, από την παραμονή των Χριστουγέννων 1963, Τουρκική ανταρσία έστειλε αρχικά εθελοντές Αξιωματικούς και στη συνέχεια μία ισχυρότατη Ελληνική Μεραρχία. Είχα την τύχη και την τιμή να είμαι εκ των πρώτων εθελοντών και κατήλθα στην Κύπρο, νεαρός Υπολοχαγός, τον Απρίλη του 1964.

Αρχικά εκπαίδευσα εθελοντές πολίτες [ηλικίας μέχρι και 50 χρονών]Εθνοφρουρούς στην Ακανθού Αμμοχώστου και την 1ην Ιουλίου 1964 τοποθετήθηκα στο Τάγμα που συγκροτήθηκε και κατέταξε Κυπρίους κληρωτούς, στο 206 ΤΠ ,ως Διοικητής Λόχου, στην περιοχή Μπογαζίου Αμμοχώστου[Ήδη από την 1η Ιουνίου συγκροτήθηκε η Εθνική Φρουρά , με οργανωτές Έλληνες Αξιωματικούς ]

Την 1η Αυγούστου 1964, το 206 ΤΠ μετακινήθηκε στην περιοχή χωριού ΠΥΡΓΟΥ-ΠΗΓΑΙΝΕΙΩΝ –έναντι υψώματος ΛΟΡΟΒΟΥΝΟ στο ΒΔ τμήμα της νήσου, όπου έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις ΜΑΝΣΟΥΡΑΣ, οι οποίες προκλήθηκαν πάλι από επιθετικές ενέργειες τουρκοκυπρίων, από 5 έως 9 Αυγούστου με αποτέλεσμα να καταληφθεί από την Εθνική φρουρά όλη η τουρκοκυπριακή περιοχή , πλην χωρίου ΚΟΚΚΙΝΩΝ, λογω της εν τω μεταξύ άφιξης της τουρκικής αεροπορίας η οποία βομβάρδιζε με βόμβες ναπάλμ κυρίως αόπλους πολίτες των Ελληνοκυπριακών χωριών της περιοχής . Στις επιχειρήσεις έλαβαν μέρος και άλλες Μονάδες της Εθνικής Φρουράς με κυριότερη εκείνη της Μοίρας Καταδρομών του Ταγματάρχη Γεώργιου Καρούσου , η οποία και κατέλαβε το υψ.ΛΟΡΟΒΟΥΝΟ.

Η εκτίμηση μου από τις επιχειρήσεις ήταν ότι:

- Προκλήθηκαν από τους τουρκοκυπρίους με προφανή σκοπό την αεροπορική επέμβαση της Τουρκικής Αεροπορίας και την έμπρακτη δυναμική αμφισβήτηση , από την Τουρκία,της κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας.

- Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος εξηναγκάσθη να υιοθετήσει την επιχείρηση που κατά την άποψη μου αποφασίστηκε από τον Αρχηγό της ΑΣΔΑΚ[Ανωτέρα Στρατιωτική Διοίκηση Κύπρου] Στρατηγό Γρίβα –Διγενή. Αποτέλεσμα η παραίτηση του ευρισκομένου εν Αθήναις και αγνοούντος τις εξελίξεις Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς, Στρατηγού Γεωργίου Καραγιάννη

- Μετά τα γεγονότα σημειώθηκε η γνωστή ψυχρότητα στις σχέσεις Παπανδρέου –Αρχιεπισκόπου Μακαρίου[ο Γ.Π είπε «άλλα συμφωνούμε και άλλα κάνεις»..]

- Στον καθαρά στρατιωτικό τομέα , υπήρξε πλήρης η επικράτηση της Εθνικής Φρουράς έναντι των τουρκοκυπρίων, όμως η έλλειψη ελληνικής αεροπορικής υποστήριξης και η άφιξη της αντίστοιχης τουρκικής ,ήταν καθοριστική για τον τερματισμό των επιχειρήσεων και την μη κατάληψη του χωρίου ΚΟΚΚΙΝΑ.

- Σήμερα και με την γνώση που έχω στο Κυπριακό, θεωρώ , στρατηγικά λανθασμένη την διεξαγωγή της επιχείρησης. Πρέπει να σημειώσω όμως την ηρωική μαχητική αξία του Κυπρίου Εθνοφρουρού και το υψηλό ηθικό του.

Η επιβολή της δικτατορίας του 1967 ,πιστεύω απόλυτα ότι έγινε κυρίως για να καταστραφεί η Κύπρος[βλέπε αρχεία ΗΠΑ- Ηνωμένου Βασιλείου- βιβλία Χ.Κισιντζερ, Συγγνώμη Προέδρου των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον το 1999 στην Αθήνα], δεδομένου ότι καμία κοινοβουλευτική Κυβέρνηση στην Αθηνα,όσο και αν ήταν αδύνατη δεν θα υπέγραφε φαλκιδευμένη λύση. Η προηγηθείσα αποστασία του Ιουλίου του 1965, είχε άμεση σχέση με το Κυπριακό και ήταν ο προάγγελος της δικτατορίας του 1967 [ βλέπε και χυδαία απάντηση του προέδρου των ΗΠΑ Λυντον Τζόνσον , στον Έλληνα Πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου, όταν ο τελευταίος τον επισκέφτηκε στις ΗΠΑ ,προ της αποστασίας και δέχτηκε αφόρητες πιέσεις για φαλκιδευμένη λύση του Κυπριακού]

Η πρώτη πράξη της Δικτατορίας του 1967 ήταν , μετά τη γνωστή προβοκάτσια των Τούρκων στο χωρ.ΚΟΦΙΝΟΥ τον Νοέμβρη του 1967, να αποσύρει κατά επαίσχυντο τρόπο την πανίσχυρη Ελληνική Μεραρχία που είχε στείλει ο Γεώργιος Παπανδρέου και κατ αυτόν τον τρόπον να μηδενιστεί σχεδόν η αξία της αμυντικής αποτρεπτικής δύναμης της Κύπρου περιοριζόμενη έκτοτε στην στοιχειώδη επάνδρωση της Κυπριακής Εθνικής Φρουράς, την στιγμή που οι Τούρκοι παρανόμως έστελνα υλικό και προσωπικό στις τουρκοκυπριακές περιοχές και να αναπτύξουν ένα τεράστιο δίκτυο κατασκοπίας σε ολόκληρη την Νήσο.

Ήταν φανερό ότι προετοιμαζετο η εισβολή και απλά ανέμεναν την αφορμή.

Η αφορμή εδόθη με το προδοτικό και ταυτόχρονα βλακώδες πραξικόπημα του Ιωαννίδη την 15η Ιουλίου 1974,[βλέπε και βιβλίο Αλί Μπιραν «Απόφαση –Απόφαση», πρακτικά της Βουλής των Ελλήνων για τον «Φάκελο της Κύπρου» και πλήθος εκδοθέντων βιβλίων]

Ερωτ.: Πόσο καταλυτική θεωρείται τη στάση του αγγλικού παράγοντα στη διαμόρφωση του τελικού αποτελέσματος; Οι βρετανοί κατέχουν σήμερα «νόμιμα» το 2% του Κυπριακού εδάφους. Πιστεύετε ότι αξιολογήθηκε επαρκώς για τη χρησιμότητά της αυτή η εξέλιξη;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ο Ηρωικός και επικός αγώνας των Κυπρίων πατριωτών του 1955-1959 με την ΕΟΚΑ, κατέληξε ατυχώς στις συμφωνίες του 1959-60 Ζυρίχης Λονδίνου [ζουρλομανδύα τις είχε ονομάσει ο ίδιος ο τότε Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου..]. Το Ηνωμένο Βασίλειο , όχι μόνον έλεγχε πλέον με τις δύο στρατιωτικές βάσεις στο ΑΚΡΩΤΗΡΙ και τη ΔΕΚΕΛΕΙΑ στρατιωτικά τη νήσο, αλλά και με την στήριξη του τουρκοκυπριακού παράγοντα τριχοτόμησε το νησί[αρκεί να σημειωθεί ότι ο πρώτος τουρκοκύπριος αντιπρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας γιατρός Κιουτσουκ, άμα τη αναλήψει των καθηκόντων του δήλωσε ότι οι ‘τουρκοκύπριοι θα εργαστούν για τη διχοτόμηση»…] . Και σαν συνέχεια αυτού, όταν τα Χριστούγεννα του 1963 ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος ζήτησε από τον ΟΗΕ να παρέμβει για να ανακοπεί η τουρκοκυπριακή ανταρσία , ο ΟΗΕ ανέθεσε στα εν Κυπρω αγγλικά στρατεύματα το ρόλο του μεσολαβητή και τότε οι Άγγλοι χάραξαν την ΠΡΑΣΙΝΗ Γραμμή[που εξακολουθεί να υφίσταται σήμερα..]

Συμπερασματικά η Ζυρίχη και το Λονδίνο, με τις εγγυήτριες δυνάμεις , δεν ήταν η λύση αλλά το μέσον για την οψέποτε εισβολή[και επειδή αυτό δεν θα το έκανε η Ελλάδα θα το έκαναν οι άλλες δυο «εγγυήτριες» …]

Και όταν έγινε η τουρκική εισβολή, οι Αγγλία , στην καλύτερη περίπτωση , τήρησε υπέρ της Τουρκίας «ευμενή ουδετερότητα»[προφανώς και δεν γνωρίζουμε τα Αγγλικά αρχεία γιατί οι Άγγλοι , όπως και οι Αμερικανοί μας έδωσαν όσα αυτοί επέλεξαν να μας δώσουν…]

Ερωτ.: Αρκετοί συνάδελφοί σας μετά την περιπέτειά τους στο μεγάλο νησί (Κύπρος) ισχυρίστηκαν ότι υπήρχαν πολλές στιγμές κατά την διάρκεια των εχθροπραξιών που ένιωσαν προδομένοι από την Αθήνα. Σεις είχατε ακριβώς την ίδια αίσθηση; Πως μπορείτε να δικαιολογήσετε μια τέτοια άποψη;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:Όπως είπαμε , η δικτατορία του 1967, επεβλήθη για την καταστροφή της Κύπρου[είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, αν θέλετε, Η βαρεία όμως αμέλεια ισοδυναμεί με δόλο ,κατά συνέπεια ουδεμία ανοχή για την αποδεδειγμένη ευθύνη της χούντας] Η δικτατορία όμως προσπάθησε να μεταθέσει στους ώμους όλων των αξιωματικών την ευθύνη για τα έργα της . Πολλοί αγνοί αξιωματικοί παγιδεύτηκαν γιατί η Πολιτεία –ακόμη και προ της χούντας- δεν τους είχε εφοδιάσει με την κατάλληλη παιδεία. Πέραν όμως αυτού αποτελεί ύβρη για τις ΈνοπλεςΔυνάμεις αυτή η προσπάθεια της χούντας γιατί είχαμε τεράστια αντίδραση κατά της χούντας και μέσα στις Ένοπλες δυνάμεις[2500 αξιωματικοί αποστρατεύτηκαν μόνο στον στρατό Ξηράς μέχρι το1968,, είχαμε την οργάνωση Ελεύθεροι Έλληνες, [περίπου 1000 επιστρατευθέντες αξιωματικοι,Εθνικής Σωτηρίας[250 Αξιωματικοί] και βέβαια το Κίνημα του Ναυτικού και την ανταρσία κατά της χούντας του Α/Τ ΒΕΛΟΣ με τον Πλοίαρχο Νικό Παππά τον Μάη του 1963, τα οποία κατέρριπταν αυτόν τον χουντικό μύθο.]
Είναι συνεπώς αυτονόητο ότι στη ψυχή του αγνού Έλληνα Στρατιωτικού να καταγραφεί αυτό το αίσθημα της εγκατάλειψης και προδοσίας.

Ερωτ.: Εκτός από τη χούντα του Ιωαννίδη υπάρχουν συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα που είτε αγνόησαν τη σπουδαιότητα του στρατιωτικού εγχειρήματος στη Κύπρο είτε ηθελημένα «ευνόησαν» με τη στάση τους τις Τουρκικές δυνάμεις;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Μετά τον καταστροφικό εμφύλιο πόλεμο[1946-1949] στον οποίον πάλι έπαιξαν ρόλο οι άγγλοι, η Ελλάδα αιμάσουσα, ενετάγη με αποικιοκρατικές δεσμεύσεις στο ΝΑΤΟ το 1952 και οι Κυβερνήσεις , έκτοτε επέδειξαν ενδοτική πολιτική.
Αποτέλεσμα για την Κύπρο οι συμφωνίες Ζυρίχης –Λονδίνου. Η άνοδος του Γεωργίου Παπανδρέου το 1963 αρχικά και την 16η Φεβρουαρίου του 1964 με το 53% στη συνέχεια, ανέτρεπε-με τα δεδομένα εκείνης της εποχής, το σκηνικό. Γι αυτό και η άθλια συμπεριφορά Τζονσον , γι αυτό και η αποστασία του 1965, γι αυτό και η χούντα του 1967,
Όπως αντίστοιχα λέει ο Αντόνιο Γκράμσι για την προ Μουσολίνι Ιταλία , έτσι και εδώ οι αναξιωματικοι της χούντας δεν ανέτρεψαν τη Δημοκρατία.Ο φαλκιδευμένος Κοινοβουλευτισμός κατέρρευσε. Εκεί και η όποια ευθύνη της πολίτικης ηγεσίας προ της χούντας.
Μετά όμως θα είναι υπερβολή να αποδώσουμε στους πολιτικούς ευθύνες για την τραγωδία του 1974.
Εκείνο όμως που βγαίνει σαν συμπέρασμα είναι ότι σήμερα , που δεν υπάρχει χούντα, που η Ελλάδα και η Κυπριακή Δημοκρατία είναι μέλη της Ε.Ε.. δεν νοείται να ενδίδουμε σε άθλια σχέδια τύπου Ανάν, Εδώ η πολιτική ευθύνη είναι τεράστια.

Ερωτ: Επικαλούμενος την στρατιωτική σας εμπειρία θα ήθελα να σας ρωτήσω αν ο Ελληνικός στρατός υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε να αναχαιτίσει τις δυνάμεις των Τούρκων που αναπτύχθηκαν στο νησί; Πόσο αξιόλογο ήταν το σχέδιο άμεσης απάντησης στις εχθρικές προκλήσεις;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σαν συνέχεια των όσων ,μέχρι τώρα έχω πει, για την στρατιωτική κατάσταση στην Κύπρο προ της εισβολής και , παρά το προδοτικό πραξικόπημα , εάν εφαρμόζονταν στοιχειωδώς τα σχέδια και είχαν επανδρωθεί , έστω και από τις 19 Ιουλίου 1974 οι ακτές της Κερύνειας ήταν αμφίβολο αν πετύχαιναν στρατιωτικά οι Τούρκοι.
Αρκεί να υπενθυμίσω ότι οι Τούρκοι μέσα στον πανικό τους, όχι μόνον βύθισαν το δικό τους πολεμικό πλοίο , το ‘ΚΟΤΣΑΝΤΕΠΕ’ αλλά βομβάρδισαν και άλλα δυο τουρκικά πλοία με αποτέλεσμα για να αμυνθούν τα τελευταία, να καταρρίψουν 19 τουρκικά αεροσκαφη.Αυτά έχουν καταγραφεί σε τουρκικά περιοδικά γιατί οι Τούρκοι έκαναν πλήρη ανάλυση των γεγονότων.Θελω επίσης να σημειώσω ότι δεν εισέπραξαν και τα κολακευτικότερα στρατιωτικά σχόλια από το ΝΑΤΟ για τις επιχειρήσεις.
Όμως στο πόλεμο παίζει αποφασιστικό ρόλο ο παράγοντας ΗΘΙΚΟ, Και σ αυτόν τον τομέα οι Ελληνικές δυνάμεις έπασχαν και λόγω της απόσυρσης της Μεραρχίας και κυρίως λογά του προηγηθέντος προδοτικού πραξικοπήματος.

Ερωτ.: Πιστεύετε ότι ακόμη υπάρχουν στοιχεία που δεν είδαν το φως της δημοσιότητας για την αναιμική αντίδραση των Ελλήνων στο συμμαχικό έγκλημα της Κύπρου;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Έχουν γραφεί και έχουν λεχθεί πάρα πολλά, Όμως αυτά –κατά την άποψη μου- αφορούν το τακτικό πολίτικο και στρατιωτικό τομέα.
Σε στρατηγικό επίπεδο μόνο εκτιμήσεις [καμιά φορά , πλησιάζοντας έστω την αλήθεια ] μπορούμε να κάνουμε.
Θα φέρω δύο παραδείγματα,
-Μεταξύ πρώτου και δευτέρου γύρου των επιχειρήσεων [δηλαδή από 23 Ιουλίου έως 14 Αυγούστου 1974 και κυρίως στις πρώτες μετά την εκεχειρία ημέρες , αποβιβάστηκαν στο μικρό –μέχρι τότε- προγεφύρωμα της ΚΕΡΥΝΕΙΑΣ, 40.000 Τούρκοι στρατιώτες με ανάλογο υλικό, Ποιος του εγγυήθηκε ότι δεν θα πετάξει ένα δικό μας αεροπλάνο ή δεν θα πέσει μια οβίδα πυροβολικού σε έναν θαυμάσιο για καταστροφή στρατιωτικό στόχο;;;;!!!!!!!! [αναπάντητο ερώτημα..;;]

-Ο διαπρεπής δημοσιογράφος Ηλίας Δημητρακόπουλος , κατοικών μονίμως στην Ουάσιγκτον, ο οποίος σύμφωνα με Άγγλο συγγραφέα ήταν στόχος δολοφονίας του Χ.Κισιντζερ, ως αντιδρών στην χούντα των Αθηνών και ως αποκαλύψας την χρηματοδότηση του προεκλογικού αγώνα του Νίξον από τη χούντα των Αθηνών, κατέθεσε με βάσει αδιάσειστα στοιχεία μήνυση κατά του Κισιντερ και για την απόπειρα δολοφονίας του και για τη στάση του Κισιντζερ για την εισβολή , στον Άρειο Πάγο τον Μάρτιο του 2003, Η μήνυση ..απερρίφθη… [αναπάντητο ερώτημα γιατί;;….]

Ερωτ: Σύμφωνα με την άποψη ορισμένων πατριωτών που βρέθηκαν στην Κύπρο το ’74 η Ελλάδα έπρεπε να απαντήσει στην τουρκική θηριωδία αμέσως μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας. Έχετε την ίδια άποψη;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Μία μεμονωμένη Ιστορική στιγμή, δεν μπορεί να αποκοπεί από μια διαχρονική στρατηγική των πολιτικών επιλογών. Όπως είπαμε η μετεμφυλιακή Ελλάδα, επέλεξε τον δρόμο του ενδοτισμού, αδιαφορώντας για το αντίθετο δίδαγμα του Θουκυδίδη.
Η βάρβαρη τουρκική εισβολή ήταν μία –έστω και μετά την καταστροφή –ευκαιρία επιλογής μια άλλης πολυκεντρικής πολιτικής, οπωσδήποτε με προσεκτικά βήματα.
Όσα όμως έγιναν αμέσως μετά [αποχώρηση από το ΝΑΤΟ, εμπάργκο στην Τουρκία, άμεσες αντιδράσεις στην Τουρκική προκλητικότητα[αεροπορικές παραβιάσεις ,Δόγμα ενιαίου αμυντικού χώρου ] σιγά σιγά εκφυλίστηκαν με αποτέλεσμα η υποτελής πολιτική στα Ίμια, στον Οτσαλαν, στη συμφωνία Μαδρίτης, στη συμφωνία Ελσίνκι , για να φτάσουμε στο αίσχος του σχεδίου Ανάν,]
Συνεπώς αν δεν οριοθετηθεί , ακόμα και μέσα στα φόρα που είμαστε, μια πατριωτική [όχι σοβινιστική ] πολιτική από τις εκάστοτε ηγεσίες μας , οι οποίες πρέπει να αφουγκράζονται τα πατριωτικά αισθήματα του Λαού μας, τότε τα πράγματα δεν είναι ευχάριστα.
Είμαι όμως αισιόδοξος για την αγωνιστικότητα και αντοχή του Λαού μας. Θα μου επιτρέψτε όμως να καυτηριάσω μια –έστω και στα σπάργανα- υπάρχουσα εντος της Ελλάδας πέμπτη φάλαγγα η οποία πρέπει να απομονωθεί όσον το δυνατόν ταχύτερο

Ερωτ: Με τα σημερινά δεδομένα ποια χαρακτηριστικά πρέπει να έχει το ιδανικό σενάριο για την οριστική και βιώσιμη επίλυση του Κυπριακού προβλήματος;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:Όποιος αδιαφορεί στα διδάγματα της Ιστορίας είναι καταδικασμένος να τα ξαναζήσει,
Ο Μάο τσε Τουνγκ έλεγε ότι «η Ιστορία γράφεται στις κάνες των όπλων» Δυστυχώς στις αρχές του 21ου αιώνα εξακολουθεί η ρήση αυτή να είναι αληθής, παρά τις προσπάθειες των Λαών του Κόσμου,
Το αγγλοαμερικανικό τερατούργημα Ανάν ήταν το αποτέλεσμα διαχρονικού ενδοτισμού. Ο πατριώτης Κυπριακός Λαός το απέρριψε προφανώς για λογούς αυτοσυντήρησης ,Η τυχόν επαναφορά του με άλλον μανδύα θα είναι καταστροφική.
Στις συζητήσεις μας τόσο με την Τουρκία , όσο και με τις μεγάλες δυνάμεις πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι.
Τα μικρά κράτη , έλεγε ο Κλαουζεβιτσς, έχουν τόση δύναμη, εφ όσον επάνω τους στηρίζονται τα συμφέροντα των μεγάλων.
Η Ελλάδα μέλος της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ δεν είναι αδύναμη, Η προσέγγιση με την Ρωσία είναι μία καλή στρατηγική κίνηση, Οι Ένοπλες δυνάμεις μας είναι αξιόμαχες και μπορούν να γίνουν ακόμη πιο ισχυρές.
Πρέπει σαν πολιτεία και Κράτος να χαράξουμε και να διατηρούμε τις κόκκινες γραμμες.Και να τις καταστήσουμε σαφείς και αξιόπιστες στου φίλους και αντιπάλους.
Η Εισβολή στην Κύπρο το 1974 έχει καταδικαστεί ως παράνομη και αντίθετη με το Διεθνές Δίκαιο, Ο εποικισμός είναι έγκλημα πολέμου ανθρωπιστικό,
Να ζητήσουμε απλά την εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου γιατί αλλιώς η Τουρκία κάποια μέρα θα εντάξει ως άλλη πολιτεία το τουρκοκρατούμενο τμήμα της όμορφης μεγαλονήσου[όπως έκανε με την Αλεξανδρέττα]

Ερωτ: Υπάρχει μια ομάδα αναλυτών που δεν αποκλείει το γεγονός ο κύκλος της βίας που άνοιξε το 1974 στην Κύπρο να κλείσει και πάλι με το αίμα αθώων θυμάτων και ένδοξων υπερασπιστών. Πόσες πιθανότητες δίνετε σε μια νέα οδυνηρή εμπλοκή όσο εξελίσσεται η προσπάθεια επιβολής κανόνων ειρηνικής συνύπαρξης

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Πολύ καλή ερώτηση,
Ο ζουρλομανδύας Ζυρίχη –Λονδίνο, έφερε τον Αττίλα, Ο Αττίλας το σχέδιο Ανάν.
Το σχέδιο Ανάν θέλει «εγγυήτριες δυνάμεις»,. Την μονή εγγύηση που θα φέρουν αυτές οι δυνάμεις είναι μια νέα σύγκρουση,

Ερωτ: Το τελευταίο χρονικό διάστημα πολλοί αγωνιστές της Κύπρου εκφράζουν παράπονα για τον τρόπο με τον οποίο αξιολόγησε η Ελληνική πολιτεία την αποστολή θανάτου του ‘74 και τους αφανής ήρωές της. Κατά την άποψή σας ποιοι κώδικες προσδιορίζουν το περιεχόμενο της έμπρακτης αναγνώρισης της θυσίας δεκάδων αμούστακων παιδιών στο βωμό της θρυλούμενης εθνικής εξυπηρέτησης.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Όσοι αντισταθήκαν –και κυρίως όσοι έπεσαν -στην βάρβαρη εισβολή του 1974, έγραψαν άφθαστες σελίδες δόξας και κλέους,
Ο Αλεξανδρινός ποιητής λέει:
“..Και περισσότερη τιμή σας πρέπει,
Γιατί γνωρίζατε ότι οι Μηδοι , στο τέλος ,θα περάσουν..»
Οι ήρωες Νεκροί του 1974 ήξεραν ότι τα πάντα είχαν προδοθεί, ήξεραν ότι οι Μηδοι, στο τέλος, θα περάσουν. Και έσπευσαν όλοι τους εθελοντικά , φτυσανε την προδοσία και πέσανε για την τιμή της αιώνιας Ελλάδας, της Κύπρου,
Κάνεις τους δεν ζήτησε τίποτε υλικό,
Η πολιτεία πρέπει να σκύψει και να ανάψει τα ταπεινά της καντήλια στην αιώνια αυτή δόξα,
Κι αν δεν το έκανε το έκαναν όλοι οι Έλληνες,
Οι ΝΕΚΡΟΙ είναι αθάνατοι αλλά και αυστηροί και μας δίνουν εντολή από εκεί που ευρίσκονται στη Νήσο των Μακάρων , να κρατήσουμε ελεύθερο ενωμένο το νησί της Αφροδίτης.

Δεν υπάρχουν σχόλια: