Το άδειο μας πρόσωπο η Κύπρος το πληρώνει

To παρακάτω κείμενο το αντίγραψα από την ιστοσελίδα www.antibaro.gr (Ακολουθεί συνέντευξη του Στρατηγού Δημήτρη Αλευρομάγειρου στο «ΠεριΩδικό της Πόλης», μηνιαίο περιοδικό της Καβάλας, Ιούλιος-Αύγουστος 2008, σελ. 36-41)

Οι μικροί ,και ενίοτε πολλοί , φάκελοι της Κύπρου κρύβουν στα χάρτινα τοιχώματά τους θησαυρούς μιας σπάνιας αποκάλυψης , ικανής να δώσει απαντήσεις στους γρίφους μιας ανείπωτης εθνικής τραγωδίας. Η απόπειρα βύθισης της ιστορικής αλήθειας απέτυχε, φέρνοντας στην επιφάνεια πολύτιμους κρίκους από την αλυσίδα των λαθών της αγνοουμένης πολιτικοστρατιωτικής ανεπάρκειας που χαρακτήρισε την ελληνική αντίδραση στη βάρβαρη επιδρομή του Αττίλα. Τα γεγονότα της Κύπρου είχαν , και εξακολουθούν να διατηρούν , τις αποχρώσεις από τις φωτοσκιάσεις της λάμψης που προκαλεί η ανταλλαγή πυρών και η ταχύτατη αποχώρηση στο φως της ημέρας. Η απόσυρση των ελληνικών μονάδων από τα Κυπριακά παράλια σε συνδυασμό με το πλήθος των σεναρίων προδοσίας των αδελφών Ελληνοκυπρίων καθιστούν τη διεύρυνση των αθέατων πλευρών της εθνικής μας υπόθεσης επιτακτική όσο και χρήσιμη για την αποφυγή παρομοίων παραλείψεων στο μέλλον. Με το φίλτρο του πρωταγωνιστή και τους χρωματισμούς που αυτό διαθέτει από τις άσβεστες μνήμες, ο Αντιστράτηγος εν αποστρατεία και Επίτιμος Γενικός Επιθεωρητής Στρατού Δημήτρης Αλευρομάγειρος γεμίζει την αφήγησή του με το συναίσθημα του επαναστάτη και τη λογική του δίκαιου παρατηρητή αδιαφορώντας για τους κανόνες ισορροπίας ανάμεσα στη δική του πραγματικότητα και τις επιθυμίες περί αποκαλύψεων των άλλων.

Ερωτ.: Θα ήθελα να μας παραθέσετε στοιχεία που άπτονται των προσωπικών σας εμπειριών από τα γεγονότα της Κύπρου το 1974 και κυρίως αυτά που σημάδεψαν τόσο την προετοιμασία των Ελληνικών δυνάμεων για να αντιδράσουν στην Τούρκικη απόβαση όσο και εκείνα που έδωσαν το δικαίωμα στους εισβολείς να καταλάβουν σχεδόν ανενόχλητοι τα Ελληνοκυπριακά εδάφη…

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Το 1964, η Κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου, ύστερα από αίτημα της Κυπριακής Δημοκρατίας και σε συνεννόηση με τον Πρόεδρο αυτής Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, και προκειμένου να αναχαιτίσει την, από την παραμονή των Χριστουγέννων 1963, Τουρκική ανταρσία έστειλε αρχικά εθελοντές Αξιωματικούς και στη συνέχεια μία ισχυρότατη Ελληνική Μεραρχία. Είχα την τύχη και την τιμή να είμαι εκ των πρώτων εθελοντών και κατήλθα στην Κύπρο, νεαρός Υπολοχαγός, τον Απρίλη του 1964.

Αρχικά εκπαίδευσα εθελοντές πολίτες [ηλικίας μέχρι και 50 χρονών]Εθνοφρουρούς στην Ακανθού Αμμοχώστου και την 1ην Ιουλίου 1964 τοποθετήθηκα στο Τάγμα που συγκροτήθηκε και κατέταξε Κυπρίους κληρωτούς, στο 206 ΤΠ ,ως Διοικητής Λόχου, στην περιοχή Μπογαζίου Αμμοχώστου[Ήδη από την 1η Ιουνίου συγκροτήθηκε η Εθνική Φρουρά , με οργανωτές Έλληνες Αξιωματικούς ]

Την 1η Αυγούστου 1964, το 206 ΤΠ μετακινήθηκε στην περιοχή χωριού ΠΥΡΓΟΥ-ΠΗΓΑΙΝΕΙΩΝ –έναντι υψώματος ΛΟΡΟΒΟΥΝΟ στο ΒΔ τμήμα της νήσου, όπου έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις ΜΑΝΣΟΥΡΑΣ, οι οποίες προκλήθηκαν πάλι από επιθετικές ενέργειες τουρκοκυπρίων, από 5 έως 9 Αυγούστου με αποτέλεσμα να καταληφθεί από την Εθνική φρουρά όλη η τουρκοκυπριακή περιοχή , πλην χωρίου ΚΟΚΚΙΝΩΝ, λογω της εν τω μεταξύ άφιξης της τουρκικής αεροπορίας η οποία βομβάρδιζε με βόμβες ναπάλμ κυρίως αόπλους πολίτες των Ελληνοκυπριακών χωριών της περιοχής . Στις επιχειρήσεις έλαβαν μέρος και άλλες Μονάδες της Εθνικής Φρουράς με κυριότερη εκείνη της Μοίρας Καταδρομών του Ταγματάρχη Γεώργιου Καρούσου , η οποία και κατέλαβε το υψ.ΛΟΡΟΒΟΥΝΟ.

Η εκτίμηση μου από τις επιχειρήσεις ήταν ότι:

- Προκλήθηκαν από τους τουρκοκυπρίους με προφανή σκοπό την αεροπορική επέμβαση της Τουρκικής Αεροπορίας και την έμπρακτη δυναμική αμφισβήτηση , από την Τουρκία,της κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας.

- Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος εξηναγκάσθη να υιοθετήσει την επιχείρηση που κατά την άποψη μου αποφασίστηκε από τον Αρχηγό της ΑΣΔΑΚ[Ανωτέρα Στρατιωτική Διοίκηση Κύπρου] Στρατηγό Γρίβα –Διγενή. Αποτέλεσμα η παραίτηση του ευρισκομένου εν Αθήναις και αγνοούντος τις εξελίξεις Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς, Στρατηγού Γεωργίου Καραγιάννη

- Μετά τα γεγονότα σημειώθηκε η γνωστή ψυχρότητα στις σχέσεις Παπανδρέου –Αρχιεπισκόπου Μακαρίου[ο Γ.Π είπε «άλλα συμφωνούμε και άλλα κάνεις»..]

- Στον καθαρά στρατιωτικό τομέα , υπήρξε πλήρης η επικράτηση της Εθνικής Φρουράς έναντι των τουρκοκυπρίων, όμως η έλλειψη ελληνικής αεροπορικής υποστήριξης και η άφιξη της αντίστοιχης τουρκικής ,ήταν καθοριστική για τον τερματισμό των επιχειρήσεων και την μη κατάληψη του χωρίου ΚΟΚΚΙΝΑ.

- Σήμερα και με την γνώση που έχω στο Κυπριακό, θεωρώ , στρατηγικά λανθασμένη την διεξαγωγή της επιχείρησης. Πρέπει να σημειώσω όμως την ηρωική μαχητική αξία του Κυπρίου Εθνοφρουρού και το υψηλό ηθικό του.

Η επιβολή της δικτατορίας του 1967 ,πιστεύω απόλυτα ότι έγινε κυρίως για να καταστραφεί η Κύπρος[βλέπε αρχεία ΗΠΑ- Ηνωμένου Βασιλείου- βιβλία Χ.Κισιντζερ, Συγγνώμη Προέδρου των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον το 1999 στην Αθήνα], δεδομένου ότι καμία κοινοβουλευτική Κυβέρνηση στην Αθηνα,όσο και αν ήταν αδύνατη δεν θα υπέγραφε φαλκιδευμένη λύση. Η προηγηθείσα αποστασία του Ιουλίου του 1965, είχε άμεση σχέση με το Κυπριακό και ήταν ο προάγγελος της δικτατορίας του 1967 [ βλέπε και χυδαία απάντηση του προέδρου των ΗΠΑ Λυντον Τζόνσον , στον Έλληνα Πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου, όταν ο τελευταίος τον επισκέφτηκε στις ΗΠΑ ,προ της αποστασίας και δέχτηκε αφόρητες πιέσεις για φαλκιδευμένη λύση του Κυπριακού]

Η πρώτη πράξη της Δικτατορίας του 1967 ήταν , μετά τη γνωστή προβοκάτσια των Τούρκων στο χωρ.ΚΟΦΙΝΟΥ τον Νοέμβρη του 1967, να αποσύρει κατά επαίσχυντο τρόπο την πανίσχυρη Ελληνική Μεραρχία που είχε στείλει ο Γεώργιος Παπανδρέου και κατ αυτόν τον τρόπον να μηδενιστεί σχεδόν η αξία της αμυντικής αποτρεπτικής δύναμης της Κύπρου περιοριζόμενη έκτοτε στην στοιχειώδη επάνδρωση της Κυπριακής Εθνικής Φρουράς, την στιγμή που οι Τούρκοι παρανόμως έστελνα υλικό και προσωπικό στις τουρκοκυπριακές περιοχές και να αναπτύξουν ένα τεράστιο δίκτυο κατασκοπίας σε ολόκληρη την Νήσο.

Ήταν φανερό ότι προετοιμαζετο η εισβολή και απλά ανέμεναν την αφορμή.

Η αφορμή εδόθη με το προδοτικό και ταυτόχρονα βλακώδες πραξικόπημα του Ιωαννίδη την 15η Ιουλίου 1974,[βλέπε και βιβλίο Αλί Μπιραν «Απόφαση –Απόφαση», πρακτικά της Βουλής των Ελλήνων για τον «Φάκελο της Κύπρου» και πλήθος εκδοθέντων βιβλίων]

Ερωτ.: Πόσο καταλυτική θεωρείται τη στάση του αγγλικού παράγοντα στη διαμόρφωση του τελικού αποτελέσματος; Οι βρετανοί κατέχουν σήμερα «νόμιμα» το 2% του Κυπριακού εδάφους. Πιστεύετε ότι αξιολογήθηκε επαρκώς για τη χρησιμότητά της αυτή η εξέλιξη;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ο Ηρωικός και επικός αγώνας των Κυπρίων πατριωτών του 1955-1959 με την ΕΟΚΑ, κατέληξε ατυχώς στις συμφωνίες του 1959-60 Ζυρίχης Λονδίνου [ζουρλομανδύα τις είχε ονομάσει ο ίδιος ο τότε Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου..]. Το Ηνωμένο Βασίλειο , όχι μόνον έλεγχε πλέον με τις δύο στρατιωτικές βάσεις στο ΑΚΡΩΤΗΡΙ και τη ΔΕΚΕΛΕΙΑ στρατιωτικά τη νήσο, αλλά και με την στήριξη του τουρκοκυπριακού παράγοντα τριχοτόμησε το νησί[αρκεί να σημειωθεί ότι ο πρώτος τουρκοκύπριος αντιπρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας γιατρός Κιουτσουκ, άμα τη αναλήψει των καθηκόντων του δήλωσε ότι οι ‘τουρκοκύπριοι θα εργαστούν για τη διχοτόμηση»…] . Και σαν συνέχεια αυτού, όταν τα Χριστούγεννα του 1963 ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος ζήτησε από τον ΟΗΕ να παρέμβει για να ανακοπεί η τουρκοκυπριακή ανταρσία , ο ΟΗΕ ανέθεσε στα εν Κυπρω αγγλικά στρατεύματα το ρόλο του μεσολαβητή και τότε οι Άγγλοι χάραξαν την ΠΡΑΣΙΝΗ Γραμμή[που εξακολουθεί να υφίσταται σήμερα..]

Συμπερασματικά η Ζυρίχη και το Λονδίνο, με τις εγγυήτριες δυνάμεις , δεν ήταν η λύση αλλά το μέσον για την οψέποτε εισβολή[και επειδή αυτό δεν θα το έκανε η Ελλάδα θα το έκαναν οι άλλες δυο «εγγυήτριες» …]

Και όταν έγινε η τουρκική εισβολή, οι Αγγλία , στην καλύτερη περίπτωση , τήρησε υπέρ της Τουρκίας «ευμενή ουδετερότητα»[προφανώς και δεν γνωρίζουμε τα Αγγλικά αρχεία γιατί οι Άγγλοι , όπως και οι Αμερικανοί μας έδωσαν όσα αυτοί επέλεξαν να μας δώσουν…]

Ερωτ.: Αρκετοί συνάδελφοί σας μετά την περιπέτειά τους στο μεγάλο νησί (Κύπρος) ισχυρίστηκαν ότι υπήρχαν πολλές στιγμές κατά την διάρκεια των εχθροπραξιών που ένιωσαν προδομένοι από την Αθήνα. Σεις είχατε ακριβώς την ίδια αίσθηση; Πως μπορείτε να δικαιολογήσετε μια τέτοια άποψη;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:Όπως είπαμε , η δικτατορία του 1967, επεβλήθη για την καταστροφή της Κύπρου[είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, αν θέλετε, Η βαρεία όμως αμέλεια ισοδυναμεί με δόλο ,κατά συνέπεια ουδεμία ανοχή για την αποδεδειγμένη ευθύνη της χούντας] Η δικτατορία όμως προσπάθησε να μεταθέσει στους ώμους όλων των αξιωματικών την ευθύνη για τα έργα της . Πολλοί αγνοί αξιωματικοί παγιδεύτηκαν γιατί η Πολιτεία –ακόμη και προ της χούντας- δεν τους είχε εφοδιάσει με την κατάλληλη παιδεία. Πέραν όμως αυτού αποτελεί ύβρη για τις ΈνοπλεςΔυνάμεις αυτή η προσπάθεια της χούντας γιατί είχαμε τεράστια αντίδραση κατά της χούντας και μέσα στις Ένοπλες δυνάμεις[2500 αξιωματικοί αποστρατεύτηκαν μόνο στον στρατό Ξηράς μέχρι το1968,, είχαμε την οργάνωση Ελεύθεροι Έλληνες, [περίπου 1000 επιστρατευθέντες αξιωματικοι,Εθνικής Σωτηρίας[250 Αξιωματικοί] και βέβαια το Κίνημα του Ναυτικού και την ανταρσία κατά της χούντας του Α/Τ ΒΕΛΟΣ με τον Πλοίαρχο Νικό Παππά τον Μάη του 1963, τα οποία κατέρριπταν αυτόν τον χουντικό μύθο.]
Είναι συνεπώς αυτονόητο ότι στη ψυχή του αγνού Έλληνα Στρατιωτικού να καταγραφεί αυτό το αίσθημα της εγκατάλειψης και προδοσίας.

Ερωτ.: Εκτός από τη χούντα του Ιωαννίδη υπάρχουν συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα που είτε αγνόησαν τη σπουδαιότητα του στρατιωτικού εγχειρήματος στη Κύπρο είτε ηθελημένα «ευνόησαν» με τη στάση τους τις Τουρκικές δυνάμεις;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Μετά τον καταστροφικό εμφύλιο πόλεμο[1946-1949] στον οποίον πάλι έπαιξαν ρόλο οι άγγλοι, η Ελλάδα αιμάσουσα, ενετάγη με αποικιοκρατικές δεσμεύσεις στο ΝΑΤΟ το 1952 και οι Κυβερνήσεις , έκτοτε επέδειξαν ενδοτική πολιτική.
Αποτέλεσμα για την Κύπρο οι συμφωνίες Ζυρίχης –Λονδίνου. Η άνοδος του Γεωργίου Παπανδρέου το 1963 αρχικά και την 16η Φεβρουαρίου του 1964 με το 53% στη συνέχεια, ανέτρεπε-με τα δεδομένα εκείνης της εποχής, το σκηνικό. Γι αυτό και η άθλια συμπεριφορά Τζονσον , γι αυτό και η αποστασία του 1965, γι αυτό και η χούντα του 1967,
Όπως αντίστοιχα λέει ο Αντόνιο Γκράμσι για την προ Μουσολίνι Ιταλία , έτσι και εδώ οι αναξιωματικοι της χούντας δεν ανέτρεψαν τη Δημοκρατία.Ο φαλκιδευμένος Κοινοβουλευτισμός κατέρρευσε. Εκεί και η όποια ευθύνη της πολίτικης ηγεσίας προ της χούντας.
Μετά όμως θα είναι υπερβολή να αποδώσουμε στους πολιτικούς ευθύνες για την τραγωδία του 1974.
Εκείνο όμως που βγαίνει σαν συμπέρασμα είναι ότι σήμερα , που δεν υπάρχει χούντα, που η Ελλάδα και η Κυπριακή Δημοκρατία είναι μέλη της Ε.Ε.. δεν νοείται να ενδίδουμε σε άθλια σχέδια τύπου Ανάν, Εδώ η πολιτική ευθύνη είναι τεράστια.

Ερωτ: Επικαλούμενος την στρατιωτική σας εμπειρία θα ήθελα να σας ρωτήσω αν ο Ελληνικός στρατός υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε να αναχαιτίσει τις δυνάμεις των Τούρκων που αναπτύχθηκαν στο νησί; Πόσο αξιόλογο ήταν το σχέδιο άμεσης απάντησης στις εχθρικές προκλήσεις;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σαν συνέχεια των όσων ,μέχρι τώρα έχω πει, για την στρατιωτική κατάσταση στην Κύπρο προ της εισβολής και , παρά το προδοτικό πραξικόπημα , εάν εφαρμόζονταν στοιχειωδώς τα σχέδια και είχαν επανδρωθεί , έστω και από τις 19 Ιουλίου 1974 οι ακτές της Κερύνειας ήταν αμφίβολο αν πετύχαιναν στρατιωτικά οι Τούρκοι.
Αρκεί να υπενθυμίσω ότι οι Τούρκοι μέσα στον πανικό τους, όχι μόνον βύθισαν το δικό τους πολεμικό πλοίο , το ‘ΚΟΤΣΑΝΤΕΠΕ’ αλλά βομβάρδισαν και άλλα δυο τουρκικά πλοία με αποτέλεσμα για να αμυνθούν τα τελευταία, να καταρρίψουν 19 τουρκικά αεροσκαφη.Αυτά έχουν καταγραφεί σε τουρκικά περιοδικά γιατί οι Τούρκοι έκαναν πλήρη ανάλυση των γεγονότων.Θελω επίσης να σημειώσω ότι δεν εισέπραξαν και τα κολακευτικότερα στρατιωτικά σχόλια από το ΝΑΤΟ για τις επιχειρήσεις.
Όμως στο πόλεμο παίζει αποφασιστικό ρόλο ο παράγοντας ΗΘΙΚΟ, Και σ αυτόν τον τομέα οι Ελληνικές δυνάμεις έπασχαν και λόγω της απόσυρσης της Μεραρχίας και κυρίως λογά του προηγηθέντος προδοτικού πραξικοπήματος.

Ερωτ.: Πιστεύετε ότι ακόμη υπάρχουν στοιχεία που δεν είδαν το φως της δημοσιότητας για την αναιμική αντίδραση των Ελλήνων στο συμμαχικό έγκλημα της Κύπρου;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Έχουν γραφεί και έχουν λεχθεί πάρα πολλά, Όμως αυτά –κατά την άποψη μου- αφορούν το τακτικό πολίτικο και στρατιωτικό τομέα.
Σε στρατηγικό επίπεδο μόνο εκτιμήσεις [καμιά φορά , πλησιάζοντας έστω την αλήθεια ] μπορούμε να κάνουμε.
Θα φέρω δύο παραδείγματα,
-Μεταξύ πρώτου και δευτέρου γύρου των επιχειρήσεων [δηλαδή από 23 Ιουλίου έως 14 Αυγούστου 1974 και κυρίως στις πρώτες μετά την εκεχειρία ημέρες , αποβιβάστηκαν στο μικρό –μέχρι τότε- προγεφύρωμα της ΚΕΡΥΝΕΙΑΣ, 40.000 Τούρκοι στρατιώτες με ανάλογο υλικό, Ποιος του εγγυήθηκε ότι δεν θα πετάξει ένα δικό μας αεροπλάνο ή δεν θα πέσει μια οβίδα πυροβολικού σε έναν θαυμάσιο για καταστροφή στρατιωτικό στόχο;;;;!!!!!!!! [αναπάντητο ερώτημα..;;]

-Ο διαπρεπής δημοσιογράφος Ηλίας Δημητρακόπουλος , κατοικών μονίμως στην Ουάσιγκτον, ο οποίος σύμφωνα με Άγγλο συγγραφέα ήταν στόχος δολοφονίας του Χ.Κισιντζερ, ως αντιδρών στην χούντα των Αθηνών και ως αποκαλύψας την χρηματοδότηση του προεκλογικού αγώνα του Νίξον από τη χούντα των Αθηνών, κατέθεσε με βάσει αδιάσειστα στοιχεία μήνυση κατά του Κισιντερ και για την απόπειρα δολοφονίας του και για τη στάση του Κισιντζερ για την εισβολή , στον Άρειο Πάγο τον Μάρτιο του 2003, Η μήνυση ..απερρίφθη… [αναπάντητο ερώτημα γιατί;;….]

Ερωτ: Σύμφωνα με την άποψη ορισμένων πατριωτών που βρέθηκαν στην Κύπρο το ’74 η Ελλάδα έπρεπε να απαντήσει στην τουρκική θηριωδία αμέσως μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας. Έχετε την ίδια άποψη;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Μία μεμονωμένη Ιστορική στιγμή, δεν μπορεί να αποκοπεί από μια διαχρονική στρατηγική των πολιτικών επιλογών. Όπως είπαμε η μετεμφυλιακή Ελλάδα, επέλεξε τον δρόμο του ενδοτισμού, αδιαφορώντας για το αντίθετο δίδαγμα του Θουκυδίδη.
Η βάρβαρη τουρκική εισβολή ήταν μία –έστω και μετά την καταστροφή –ευκαιρία επιλογής μια άλλης πολυκεντρικής πολιτικής, οπωσδήποτε με προσεκτικά βήματα.
Όσα όμως έγιναν αμέσως μετά [αποχώρηση από το ΝΑΤΟ, εμπάργκο στην Τουρκία, άμεσες αντιδράσεις στην Τουρκική προκλητικότητα[αεροπορικές παραβιάσεις ,Δόγμα ενιαίου αμυντικού χώρου ] σιγά σιγά εκφυλίστηκαν με αποτέλεσμα η υποτελής πολιτική στα Ίμια, στον Οτσαλαν, στη συμφωνία Μαδρίτης, στη συμφωνία Ελσίνκι , για να φτάσουμε στο αίσχος του σχεδίου Ανάν,]
Συνεπώς αν δεν οριοθετηθεί , ακόμα και μέσα στα φόρα που είμαστε, μια πατριωτική [όχι σοβινιστική ] πολιτική από τις εκάστοτε ηγεσίες μας , οι οποίες πρέπει να αφουγκράζονται τα πατριωτικά αισθήματα του Λαού μας, τότε τα πράγματα δεν είναι ευχάριστα.
Είμαι όμως αισιόδοξος για την αγωνιστικότητα και αντοχή του Λαού μας. Θα μου επιτρέψτε όμως να καυτηριάσω μια –έστω και στα σπάργανα- υπάρχουσα εντος της Ελλάδας πέμπτη φάλαγγα η οποία πρέπει να απομονωθεί όσον το δυνατόν ταχύτερο

Ερωτ: Με τα σημερινά δεδομένα ποια χαρακτηριστικά πρέπει να έχει το ιδανικό σενάριο για την οριστική και βιώσιμη επίλυση του Κυπριακού προβλήματος;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:Όποιος αδιαφορεί στα διδάγματα της Ιστορίας είναι καταδικασμένος να τα ξαναζήσει,
Ο Μάο τσε Τουνγκ έλεγε ότι «η Ιστορία γράφεται στις κάνες των όπλων» Δυστυχώς στις αρχές του 21ου αιώνα εξακολουθεί η ρήση αυτή να είναι αληθής, παρά τις προσπάθειες των Λαών του Κόσμου,
Το αγγλοαμερικανικό τερατούργημα Ανάν ήταν το αποτέλεσμα διαχρονικού ενδοτισμού. Ο πατριώτης Κυπριακός Λαός το απέρριψε προφανώς για λογούς αυτοσυντήρησης ,Η τυχόν επαναφορά του με άλλον μανδύα θα είναι καταστροφική.
Στις συζητήσεις μας τόσο με την Τουρκία , όσο και με τις μεγάλες δυνάμεις πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι.
Τα μικρά κράτη , έλεγε ο Κλαουζεβιτσς, έχουν τόση δύναμη, εφ όσον επάνω τους στηρίζονται τα συμφέροντα των μεγάλων.
Η Ελλάδα μέλος της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ δεν είναι αδύναμη, Η προσέγγιση με την Ρωσία είναι μία καλή στρατηγική κίνηση, Οι Ένοπλες δυνάμεις μας είναι αξιόμαχες και μπορούν να γίνουν ακόμη πιο ισχυρές.
Πρέπει σαν πολιτεία και Κράτος να χαράξουμε και να διατηρούμε τις κόκκινες γραμμες.Και να τις καταστήσουμε σαφείς και αξιόπιστες στου φίλους και αντιπάλους.
Η Εισβολή στην Κύπρο το 1974 έχει καταδικαστεί ως παράνομη και αντίθετη με το Διεθνές Δίκαιο, Ο εποικισμός είναι έγκλημα πολέμου ανθρωπιστικό,
Να ζητήσουμε απλά την εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου γιατί αλλιώς η Τουρκία κάποια μέρα θα εντάξει ως άλλη πολιτεία το τουρκοκρατούμενο τμήμα της όμορφης μεγαλονήσου[όπως έκανε με την Αλεξανδρέττα]

Ερωτ: Υπάρχει μια ομάδα αναλυτών που δεν αποκλείει το γεγονός ο κύκλος της βίας που άνοιξε το 1974 στην Κύπρο να κλείσει και πάλι με το αίμα αθώων θυμάτων και ένδοξων υπερασπιστών. Πόσες πιθανότητες δίνετε σε μια νέα οδυνηρή εμπλοκή όσο εξελίσσεται η προσπάθεια επιβολής κανόνων ειρηνικής συνύπαρξης

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Πολύ καλή ερώτηση,
Ο ζουρλομανδύας Ζυρίχη –Λονδίνο, έφερε τον Αττίλα, Ο Αττίλας το σχέδιο Ανάν.
Το σχέδιο Ανάν θέλει «εγγυήτριες δυνάμεις»,. Την μονή εγγύηση που θα φέρουν αυτές οι δυνάμεις είναι μια νέα σύγκρουση,

Ερωτ: Το τελευταίο χρονικό διάστημα πολλοί αγωνιστές της Κύπρου εκφράζουν παράπονα για τον τρόπο με τον οποίο αξιολόγησε η Ελληνική πολιτεία την αποστολή θανάτου του ‘74 και τους αφανής ήρωές της. Κατά την άποψή σας ποιοι κώδικες προσδιορίζουν το περιεχόμενο της έμπρακτης αναγνώρισης της θυσίας δεκάδων αμούστακων παιδιών στο βωμό της θρυλούμενης εθνικής εξυπηρέτησης.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Όσοι αντισταθήκαν –και κυρίως όσοι έπεσαν -στην βάρβαρη εισβολή του 1974, έγραψαν άφθαστες σελίδες δόξας και κλέους,
Ο Αλεξανδρινός ποιητής λέει:
“..Και περισσότερη τιμή σας πρέπει,
Γιατί γνωρίζατε ότι οι Μηδοι , στο τέλος ,θα περάσουν..»
Οι ήρωες Νεκροί του 1974 ήξεραν ότι τα πάντα είχαν προδοθεί, ήξεραν ότι οι Μηδοι, στο τέλος, θα περάσουν. Και έσπευσαν όλοι τους εθελοντικά , φτυσανε την προδοσία και πέσανε για την τιμή της αιώνιας Ελλάδας, της Κύπρου,
Κάνεις τους δεν ζήτησε τίποτε υλικό,
Η πολιτεία πρέπει να σκύψει και να ανάψει τα ταπεινά της καντήλια στην αιώνια αυτή δόξα,
Κι αν δεν το έκανε το έκαναν όλοι οι Έλληνες,
Οι ΝΕΚΡΟΙ είναι αθάνατοι αλλά και αυστηροί και μας δίνουν εντολή από εκεί που ευρίσκονται στη Νήσο των Μακάρων , να κρατήσουμε ελεύθερο ενωμένο το νησί της Αφροδίτης.

Άρχισαν τα όργανα...

Πρώτη αγωνιστική:
Στον αγώνα ΑΕΚ-ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ ο διαιτητής του αγώνα μετά από υπόδειξη του επόπτη δίνει πέναλτι εφεύρεση στην ΑΕΚ. Σε κανένα ριπλεί και από καμμιά κάμερα δεν φαίνεται ούτε κάποια υπόνοια για πέναλτι. Ένα λάθος που στην ουσία κλείδωσε την νίκη για την ομάδα της ΑΕΚ.
Στον αγώνα ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ-ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ ο διαιτητής σφυρίζει πέναλτι σε βουτιά του Ντιόγκο(κάτι που όπως έδειξε και σε άλλους αγώνες συνιθίζει να κάνει). Ένα ακόμη λάθος για την αγωνιστική αυτή, κάτι που δίνει τους τρεις βαθμούς στον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ.

Δεύτερη αγωνιστική:
Στον αγώνα ΞΑΝΘΗ-ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ο διαιτητής κλείνει καθαρά τα μάτια σε χέρι-πέναλτι του Αβραάμ Παπαδόπουλου και αρνείται να αποβάλει με δεύτερη κίτρινη κάρτα τον σκόρερ του Ολυμπιακού Ντιόγκο (ένα λεπτό πριν την επίτευξη του γκολ). Αποτέλεσμα και πάλι ο Ολυμπιακός να πάρει το τρίποντο της νίκης με την βοήθεια της διαιτησίας.
Στον αγώνα ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ-ΠΑΝΘΡΑΚΙΚΟΣ o διαιτητής κλείνει τα μάτια σε δύο καθαρά πέναλτι που είχε ο Παναθηναϊκός. Ευτυχώς αυτά τα λάθη(;) δεν κόστισαν.

Συμπέρασμα: Είναι φανερό ότι και φέτος γίνεται προσπάθεια από τους γνωστούς για να αλλοιωθεί ο βαθμολογικός πίνακας έξω από τους αγωνιστικούς χώρους. Ίσως τους τρομάζει το νέο διοικητικό καθεστώς του Παναθηναϊκού και προσπαθούν με αυτό τον τρόπο να στείλουν τα δικά τους μηνύματα.
Επιβάλλεται και φέτος η διοίκηση της ομάδας να αντιδράση σε αυτά και να μην επιτρέψει σε κανένα να βλάψει τον Παναθηναϊκό. Η νέα διοίκηση εξάλλου υποσχέθηκε ότι θα σταματήσει αυτή η κατάσταση που δημιούργησαν οι παράγκες του Σωκράτη και του Γκαγκάτση. Επιβάλλεται να την σταματήσει.

Σύγκριση όλων των σχεδίων ΔΔΟ

-Τομέας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

1.
Θέματα αρχών όπως η ελευθερία διακίνησης, ελευθερία εγκατάστασης, το δικαίωμα περιουσίας και άλλα εξειδικευμένα ζητήματα, είναι ανοικτά για συζήτηση...

βλέπε: συμφωνίες υψηλού επιπέδου Μακαρίου-Ντενκτάς 1977

Ο Χριστόφιας δηλώνεί για την εξεύρεση λύσεις θα δώσει τεράστια σημασία στις συμφωνίες υψηλού επιπέδου και τις ομόφωνες αποφάσεις του εθνικού συμβουλίου 1989. Και οι συμφωνίες υψηλού επιπέδου αλλά και οι ομόφωνες αποφάσεις δέχονται βασικά ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες να είναι συζητήσιμα.
2. Έχουμε σύμπτωση στους δείκτες Κουεγιάρ με το σχέδιο Ανάν σχετικά με τις ποσοστώσεις επιστροφής των Ελλήνων προσφύγων στις πατρογονικές τους εστίες. Κανένα σχέδιο δεν κάνει λόγο για επιστροφή όλων των προσφύγων.
3. Οι ιδέες Γκάλι και το σχέδιο Ανάν προνοούσαν την παραμονή των εποίκων με την ιδιότητα των μεταναστών και πληρωμή αποζημιώσεων από την ομόσπονδη Κυπριακή πολιτεία!!! Αν συγκριθεί και με την αποδοχή του Χριστόφια για παραμονή 50.000 εποίκων ο καθένας μπορεί να κρίνει τι γίνεται.

-Τομέας Συνταγματικών Διευθετήσεων

Α. Εκτελεστική Εξουσία:
1. Όλα τα σχέδια αλλά και οι ομόφωνες αποφάσεις(!!!) μιλούν για Πρόεδρο και Αντιπρόεδρο από ξεχωριστή κοινότητα, με δικαίωμα βέτο και ίση εξουσία.
2. Σε περίπτωση δυσλειτουργίας υπάρχει πρόνοια σε όλα τα σχέδια (πλην Κουεγιάρ που αφήνει αοριστία για το θέμα) για παραπομπή σε "ουδέτερο" όργανο. Το ουδέτερο όργανο θα αποτελείται από ξένους δικαστές. Αν το να δίνουν ξένοι τις τελικές αποφάσεις ξένοι δεν είναι κατάργηση ή παραβίαση της αυτονομίας ενός κράτους τι είναι;
3. Σε όλα τα σχέδια βλέπουμε ποσοστώσεις στα πολιτειακά αξιώματα αλλά και κατανομή των Υπουργείων με συμφωνία και του Προέδρου αλλά και του Αντιπροέδρου(δικαίωμα βέτο).

Β. Νομοθετική Εξουσία:
1. Υπάρχει ταύτιση σε όλα τα σχέδια για ποσοστώσεις στην εκπροσώπηση στην Βουλή(70-30%).
2. Στο σχέδιο Ανάν στην Γερουσία το 82% εξισώνεται με το 18% στις αποφάσεις.
3. Οι ομόφωνες αποφάσεις συμπίπτουν με το σχέδιο Ανάν σχετικά με την παραπομπή των δυσλειτουργιών Βουλής και Γερουσίας σε "ουδέτερο" όργανο(ξένοι δικαστές). Στις ιδέες Γκάλι δεν διευκρινίζεται για το πως επιλύονται τα θέματα αυτά, ενώ στον Κουεγιάρ τα θέματα αυτά "αγνοούνται και η Γερουσία προχωρεί στα υπόλοιπα θέματα..."!!!

Γ. Δικαστική εξουσία:
1. Σε όλα τα σχέδια το Ανώτατο Δικαστήριο αποτελείται από ίση κοινοτική εκπροσώπηση. Το σχέδιο Ανάν προνοεί και την παρουσία τριών ξένων δικαστών οι οποίοι παίζουν ρόλο στις τελικές αποφάσεις.
2. Τόσο στο σχέδιο Ανάν αλλά και στους δείκτες Κουεγιάρ, η Δικαστική εξουσία έχει εκτός από τις δικαστικές αρμοδοιότητες, νομοθετικές και εκτελεστικές αρμοδιότητες όπου δεν υπάρχει συμφωνία. Αυτό είναι πρωτάκουστο για τα παγκόσμια δεδομένα.

-Τομέας Οικονομικών πτυχών

1. Σε όλα τα σχέδια που δόθηκαν μέχρι σήμερα υπάρχει πρόνοια: το ομόσπονδο κράτος να αναλάβει την ισότιμη κοινοτική ανάπτυξη και την εξίσωση του βιωτικού επιπέδου. Με κοινή λογική των οικονομολόγων αυτό αντιστοιχεί σε μείωση του βιωτικού επιπέδου των Ελλήνων για να έρθει στο ίδιο σημείο με των Τουρκοκυπρίων.
2. Το ομόσπονδο κράτος θα αναλάβει την αποζημείωση των προσφύγων που δεν επιστρέφουν την στις εστίες τους. Αυτό απαλλάσει τον Τούρκο εισβολέα από τις υποχρεώσεις του και ταυτόχρονα επιβαρύνει τον Κύπριο φορολογούμενο(και με βάση των οικονομικών δεδομένων των δύο κοινοτήτων, επιβαρύνει τον Έλληνα Κύπριο).

Πιο γενικά η ομοσπονδία:
1. δεσμεύει την εξωτερική πολιτική: α. σχετικά με την δέσμευση για στήριξη της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας
β. με τις τελεσίδικες αποφάσεις που θα παίρνουν οι ξένοι δικαστές.
2. υπάρχει νομιμοποίηση του ψευδοκράτους και παγίωση της κατάστασης που ήρθαμε από το 1974 και μετά. Αυτό οφείλεται στην εξίσωση του κατοχικού ηγέτη με τον νόμιμο Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας(είτε στις συνομιλίες είτε μετά με το βέτο του Αντιπροέδρου κλπ). Ταυτόχρονα νομιμοποιούνται όλες οι δικαστικές, εκτελεστικές και νομοθετικές πράξεις του ψευδοκράτους.
3. όλα τα σχέδια προνοούν την παραμονή των βρετανικών βάσεων και το δικαίωμα των Βρετανών να διατηρούν πλήρως τα κυριαρχικά τους δικαιώματα επι αυτών, απαγορεύοντας τους διεθνείς αγώνες ενάντια στις βάσεις.

Πως φτάσαμε στην Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία

Από το 1977 και μετά, επίσημα η Κυπριακή Δημοκρατία(αν και ο τότε διαπραγματευτής κύριος Γλαύκος Κληρίδης την αποδέκτηκε κρυφά από το 1975) έχει ως στόχο την εξεύρεση λύσης Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας στα πλαίσια της πολιτικής ισότητας των δύο κοινοτήτων... Αποτέλεσμα της τακτικής που ακολουθεί η εκάστοτε πολιτική μας ηγεσία είναι η εμφάνιση του Σχεδίου Ανάν που η φιλοσοφία του δεν είναι καθόλου διαφορετική από αυτά που συζητά η πολιτική μας ηγεσία!

Πρώτο επίσημο βήμα της πολιτικής μας προς την Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία υπήρξαν οι Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου 1977 (Μακαρίου-Ντενκτάς) και 1979 (Κυπριανού-Ντενκτάς). Στην ουσια ήταν η πρώτη φορά μετά την εισβολή που η επίσημη Κυπριακή Δημοκρατία μπαίνει σε απευθείας διάλογο με τους Τουρκοκυπρίους και όχι με τον πραγματικό ένοχο, την Τουρκία. Ουσιαστικά οι Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου υποβίβασαν το πρόβλημα από πρόβλημα παράνομης εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής σε πρόβλημα δικοινοτικής διένεξης.

Παρ' όλα αυτά οπαδοί της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας δηλώνουν ότι οι Συμφωνίες αυτές δεσμεύουν την δική μας πλευρά και για αυτό δεν μπορούμε να απεγκλωβιστούμε από αυτές. Αυτό όμως που δεν μας λένε είναι ότι ουσιαστικά οι συμφωνίες αυτές έχουν πάψει να μας δεσμεύουν καθώς η Τουρκική πλευρά με την ανακήρυξη του ψευδοκράτους και την μη επιστροφή της πόλης της Αμμοχώστου παρέβησαν τις συμφωνίες αυτές... Γιατί λοιπόν οι εκάστοτε Κυβερνήσεις εξακολουθούν να ενεργούν με βάση τις συμφωνίες αυτές;
Το 1983 ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Κουεγιάρ πρότεινε τους δείκτες που φέρουν το όνομα του, οι οποίοι έγιναν αποδεκτοί από τον ΔΗ.ΣΥ και το Α.Κ.Ε.Λ. αλλά απορρίφθηκαν από το ΔΗ.ΚΟ και την Ε.Δ.Ε.Κ.. Αργότερα κατά το 1985 που ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας και Πρόεδρος του ΔΗ.ΚΟ Σπύρος Κυπριανού αποδέχεται τους δείκτες αυτούς, ευτυχώς για την πλευρά μας αυτές απορρίπτονται από τον κατοχικό ηγέτη.

Το 1989 επί προεδρίας του Γιώργου Βασιλείου, οι αρχηγοί των τότε κοινοβουλευτικών κομμάτων έβγαλαν ομόφωνα τις "Ομόφωνες αποφάσεις του Εθνικού Συμβουλίου". Με μια απλή ανάγνωση στις ομόφωνες αυτές αποφάσεις ο καθένας μπορεί να κατανοήσει ότι στην ουσία δεν έχει καμμιά διαφορά από το σχέδιο Ανάν που απορρίφθηκε από το 76% του λαού το 2004. Στο Εθνικό Συμβούλιο αποτελούσαν τότε ο ΔΗ.ΣΥ, το ΑΚΕΛ, το ΔΗ.ΚΟ, η Ε.Δ.Ε.Κ. και ο Α.ΔΗ.ΣΟ.Κ.(Μιχάλης Παπαπέτρου).

Το 1992 ο Γενικός Γραμματείας του ΟΗΕ Μπούτρος Γκάλι προτείνει τις γνωστές ως "Ιδέες Γκάλι". Οι "Ιδέες Γκάλι" βρήκαν σύμφωνο το ΑΚΕΛ αλλά αντίθετους τον ΔΗ.ΣΥ (για προεκλογικούς σκοπούς), το ΔΗ.ΚΟ και την ΕΔΕΚ. Η στάση του ΔΗ.ΣΥ κατάφερε να φέρει τον Γλαύκο Κληρίδη στην Προεδρία της Δημοκρατίας. Ο λαός δείχνει με αυτό τον τρόπο την αποστροφή του προς την Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία.

Το 2002 ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Κόφι Ανάν, έφερε το σχέδιο Ανάν το οποίο ως γνωστό απορρίφθηκε από το 76% του Κυπριακού λαού στο δημοψήφισμα του Απριλίου του 2004. Παρά τις δεσμεύσεις του Προέδρου της Δημοκρατίας Τάσσου Παπαδόπουλου "ότι παρέλαβε κράτος και δεν θα παραδώσει κοινότητα" στις 8 Ιουλίου του 2006 υπόγραψε την συμφωνία της 8ης Ιουλίου που προνοεί την δημιουργία Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας στα πλαίσια της Πολιτικής ισότητας των δύο κοινοτήτων.

Η εκλογή του Χριστόφια στην Προεδρία της Δημοκρατίας έφερε μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα την υπογραφή των συμφωνιών με τον κατοχικό ηγέτη Μεχμέτ Αλί Ταλάτ(πρώην μέλος της Τουρκικής ΤΜΤ), τις συμφωνίες της 21ης Μαρτίου 2008, της 23ης Μαϊου 2008, της 1ης Ιουλίου 2008 και της 25ης Ιουλίου 2008. Οι συμφωνίες αυτές του Χριστόφια με τον κατοχικό ηγέτη στην ουσία επαναδιατυπώνουν την δέσμευση της πλευράς μας για διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία στα πλαίσια της πολιτικής ισότητας των δύο κοινοτήτων.

Με μια απλή σύγκριση όλων των ομοσπονδιακών σχεδίων που είχαμε μέχρι σήμερα, σε συνδυασμό με τις Ομόφωνες αποφάσεις του Εθνικού Συμβουλίου μπορεί ο καθένας μας να κατανοήσει γιατί η Ομοσπονδία στην ουσία είναι λύση ρατσιστική που παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και βασικές ανθρώπινες ελευθερίες. Την φιλοσοφία της Ομοσπονδίας εξάλλου την απέρριψε συντριπτικά ο Κυπριακός λαός στις 24 Απριλίου 2004!!! Παρ' όλα αυτά οι ηγέτες μας αγνοούν την βούληση του λαού και εξακολουθούν να συνεχίζουν την προσπάθεια που έχει αποτύχει εδώ και τρεις δεκαετίες.

Η εμμονή μας σε λύση Δ.Δ.Ο. οδήγησε τον ξένο παράγοντα να μας αντιτίθεται στην σωστή απόφαση μας για απόρριψη του Σχεδίου Ανάν καθώς σύμφωνα με αυτούς στο σχέδιο Ανάν στην ουσία πήραμε αυτό που ζήτησε η ηγεσία μας.

Ακόμη και σήμερα επιβάλλεται η απεμπλοκή της πλευράς από την αναζήτηση λύσης στα πλαίσια της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο:
1. με απεμπλοκή από τις διακοινοτικές συνομιλίες και συνομιλίες μόνο με την Τουρκία που κρατεί παράνομα το βόρειο τμήμα της Κυπριακής Δημοκρατίας
2. απαίτηση για άμεση αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία (γεγονός που την καθιστά παράνομη κάτοχο Ευρωπαϊκού εδάφους), αλλιώς να χρησιμοποιηθεί το δικαίωμα της αρνησικυρίας σχετικά με την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας στην Ευρώπη και τα κονδύλια που παίρνει από αυτή.
3. απαίτηση για αποχώρηση όλου του Τουρκικού στρατού από την Κύπρο με το δικαίωμα και πάλι του βέτο
4. απαίτηση για αποχώρηση και του τελευταίου εποίκου(πάλι μέσω του βέτο)
5. απαίτηση για επιστροφή και του τελευταίου πρόσφυγα στο σπίτι του και εφαρμογή των αποφάσεων των Δικαστηρίων Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
6. απαίτηση της εξακρίβωσης της τύχης όλων των αγνοουμένων της Τουρκικής εισβολής.
7. η δημιουργία συμμαχίας με χώρες που έχουν σαν κοινό εχθρό την Τουρκία(πχ Αρμενία)
8. η εκμετάλλευση μέσω συμμαχιών της ιδιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας σαν πλήρες μέλος της Ε.Ε..

Τα παραπάνω σε καμμιά περίπτωση δεν μπορεί να μας τα εξασφαλίσει οποιαδήποτε λύση στα πλαίσια της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας.